Różnica między fotonem „X” a protonem „P”

Poniższe obrazy przedstawiają porównanie rozkładu dawki u tego samego pacjenta. Obraz po lewej stronie pokazuje rozkład dawki radioterapii konwencjonalnej wiązką fotonową „X“. Obraz po prawej stronie pokazuje obszar tkanki zdrowej, który mógłby zostać ochroniony przed promieniowaniem przy zastosowaniu protonoterapii „P“. Linia wewnętrzna na obrazach pokazuje granice obszaru docelowego naświetlania (guza), natomiast pozostałe kolory odpowiadają podanej dawce.

Lewa kolumna (promienie X): Plan leczenia wznowy nowotworu nosogardła za pomocą radioterapii i przy zastosowaniu naświetlania z różnych kierunków został pokazany z dwóch różnych perspektyw. Radioterapia konwencjonalna promieniami X powoduje nadmierne naświetlenie tkanki sąsiadującej. W tym przypadku znacznemu uszkodzeniu uległy gruczoły ślinowe

Prawa kolumna (Protony): W porównaniu z planem leczenia promieniami jonizującymi X przewaga planu terapii protonowej polega na celowaniu w guza w trzech wymiarach. Dzięki minimalnej ekspozycji sąsiadującej tkanki minimalnej ekspozycji sąsiadującej tkanki minimalnej ekspozycji sąsiadującej tkanki wyższe dawki promieniowania, co zwiększa szansę na wyleczenie pacjenta

FOTONY „X”		PROTONY „P”

Lewa kolumna (promienie X): Plan leczenia pacjenta z nowotworem płuca został pokazany z trzech różnych perspektyw. Guz naświetlany jest z różnych kierunków. Oba płuca przyjmują wysoką dawkę promieniowania.

Prawa kolumna (Protony): W porównaniu z planem leczenia promieniami jonizującymi X przewaga planu terapii protonowej polega na celowaniu w guza w trzech wymiarach. Dzięki możliwości dostosowania głębokości wiązki protonowej znacząco oszczędza się serce i zdrowe płuco.

FOTONY „X”		PROTONY „P”